impugnatus

impugnatus
impugnātus, a, um [st2]1 [-] attaqué. [st2]2 [-] (in, privatif) Gell. non attaqué.
* * *
impugnātus, a, um [st2]1 [-] attaqué. [st2]2 [-] (in, privatif) Gell. non attaqué.
* * *
    Impugnatus, penult. prod. Participium. Plin. Vaincu et surmonté.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • VINDASCA vel VINDAUSCA — VINDASCA, vel VINDAUSCA urbs Episcopalis Galliae Narbonensis, caput olim Mimenorum, nunc castrum Provinciae, in Comitatu Vindascino, (Venaissin) ad amnem la Nasque, in monte positum, 3. leuc. a Carpentoracte, cuius finibus dioecesique inclusum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • impugnation — noun ( s) Etymology: Middle English impugnacioun, impungnacioun, from Middle French or Latin; Middle French impugnation, from Latin impugnation , impugnatio, from impugnatus (past participle of impugnare to impugn) + ion , io ion 1.… …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”